Nog 600 km naar Johannesburg

We vertrokken om 10.00 uur uit Hazyview via de panorama route, deze route gaat over verschillende bergpassen. Bij Middelburg zagen we boven de bergen een enorme onweersbui met lichtflitsen en donder, uit het niets kwam de regen met bakken uit de hemel je kon geen hand voor ogen zien. Heel langzaam kropen we de berg op voorzichtig voor de kuilen in de weg en het tegenovergestelde verkeer wat op ons af kwam. Het water kwam niet alleen van boven maar het liep ook de berg af.  De auto werd weer wit en boven op de berg was de regen weer gestopt.

We hadden berekend om bij de plaats Dulstroom forel te gaan eten, deze plaats heeft veel meertjes, vennen en ook de forellen kwekerijen. Een gezellige plaats om iets te eten, zo’n heerlijke forel met salade en friet. Weer een paar uur verder nog een koffie en plas stop. Bij het toilet stond een oude baas zonder tanden, hij onderhoudt de toiletten en Hen wilde hem een extraatje geven. Het is normaal om 0.10 rand  ( = 1 cent) of niks te geven, Hen gaf hem 10 rand (= € 1,-) hij was zo blij dat hij Hen met beide handen zijn arm pakte om te bedanken, ach heeft deze meneer ook weer een goede dag.

Om 17.00 uur reden we Johannesburg binnen, er waren wegwerkzaamheden waardoor Tambo airport op het laatste moment met een klein bordje stond aangegeven. We misten de afslag omdat we zo snel geen 4 banen konden oversteken want het was erg druk. We reden met de massa mee Johannesburg binnen. Gelukkig konden we toch nog ergens de weg af en zagen we al gauw de weg terug en kwamen al snel aan op Tambo airport.

Het inleveren van de auto ging  probleemloos en snel. Wat hebben wij een plezier gehad van deze Kia sportage, hij trok ons door de modder, kuilen, zand en gravel. Toen nog naar vodacom  voor het inleveren van de dommel. Ook deze konden we bijna overal gebruiken om op het internet te komen, niet altijd snel maar het was wel te doen. Nu nog wat scoren in de mooie winkels voor het thuisfront, wat drinken en even bijkomen van de autorit. Bleek dat de grote lens in de auto was blijven liggen, wij terug naar budgetcar, gelukkig had een van de medewerkers deze gevonden en naar het kantoor gebracht. Deze man was een wel een dikke fooi waard want deze lens is een maandsalaris.

We waren doodmoe toen we het vliegtuig instapten, de spanning was groot geweest deze dag. Om middernacht 12.00 uur vertrok het vliegtuig, we vielen al gauw in slaap wat maar zelden voorkomt op onze vluchten. De vlucht duur 11 uur en aangekomen op Schiphol werden we door Marianne en Monique opgewacht.

Nu zijn we thuis, de katten waren ook blij, liepen niet eens weg maar kwamen een aai halen.

Ons avontuur zit er op.

Forel eten in de plaats Dulstroom

De prachtig zon achter dikke wolken

Winkelen in out of Africa

Dorpje met de naam Uitvlucht 

Hoogste punt

Panorama route

Berg met aparte kleur 

The big five en de bonus

Via een geasfalteerde route door het Kruger naar Hazyview, deze plaats ligt dichtbij het Kruger park en blyde River Canyon. Het is nog vroeg als we het Kruger park inrijden op weg naar de westelijke Numbi gate. We moeten nog tanken en rijden door tot aan Berg en Dal, (benzine kost € 1,10 per liter) Het geluk zit ons mee want we zien daar in de boom een luipaard liggen, en even later een Hyena met twee kinderen. We hebben de big five gescoord! Al gauw bereiken we de gate en verlaten het Kruger met pijn in het hart. We rijden door naar Hazyview. Via een mooie route over de Kowyns Pass bereiken we Blyde River Canyon. We zien de drie Rondavels en rijden daarna terug naar Hazyview waar we naar de Kruger lodge gaan. Het was intussen 17.00 uur en we hoopten dat er nog plaats zou zijn. We werden welkom geheten en er was plaats voor een nacht. Wat heerlijk! Je hebt daar een huis met alles erop en er aan, lekker schoon een groot bad enz. We hebben ons geschrobd en gepoetst en zijn gaan eten. Nu nog even het blog en dan lekker slapen.

Morgen reizen we vermoedelijk om ca. 11 uur af op weg naar Johannesburg voor de terugreis naar Ridderkerk.

Het is mooi geweest we willen beide weer naar huis, de kinderen en de katten begroeten, ons gewone gangetje weer oppakken en de foto’s op een DVD plaatsen. We laten nog weten hoe de laatste dag en de vliegreis is verlopen. We vonden het leuk om dit blog te schrijven, het gaf ons een gevoel  wat dichter bij jullie te zijn omdat we onze verhalen kwijt konden.

Wij kochten voor het internet 1 gig data voor € 50.-  De dommel (stickie) kregen we te leen, deze moeten we morgen weer inleveren op het vliegveld bij vodacom anders moeten we boete
van € 100.- betalen.

Buffel

Neushoorn

Leeuw

Luipaard

Olifant

Hyena moeder (is de bonus)

Een van haar kinderen

Blyde River Canyon

Blije Hen

Margriet voor het huis in Kruger Lodge

Een dag met Alison

Vandaag om kwart over vijf met Alison naar het Kruger gereden, zij wilde ons wat moois laten zien waar we zelf misschien niet toe gekomen zijn. We zagen al gauw leeuwen, ze sliepen en lagen vrij ver weg. We zagen ook een welp die om zijn moeder riep. Ongeveer 50 % van de welpen overleeft. De olifant kan de welp doden want ze haten leeuwen en ook een buffel ziet de welp als potentiele aanvaller als hij groot is. De moeder verbergt haar welpen erg goed maar kan niet altijd voorkomen dat het jong gedood wordt als ze op jacht is.

Ik ga nog even terug naar het verhaal van gisteren van het impala jong, de moeder brengt haar kind naar een impala school, alle kleine impala’s worden daar opgevangen en beschermd door een paar volwassen impala’s. De moeders komen af en toe terug voor het voeden van haar jong.
We zagen kuddes buffels waar geen eind aan kwam, ze trokken over de vlakte de bush in. Zebra’s, daar hoeven wij niet voor te stoppen want die hebben we in onze achtertuin. Badende olifanten, neushoorns, kudu’s het was heel mooi om te zien.

Alison wist een paar schuilhutten te vinden waar we ongestoord de mooiste vogels konden spotten en fotograferen. Alle Kingfisher heeft Hen op de foto kunnen zetten zelfs in hun duik in het water om een visje te vangen. Om zes uur waren we weer terug in Marloth Park. We zijn nog even wat gaan drinken bij Alison en toen met elkaar naar Pumula ons restaurant gegaan om te eten en te praten over het Afrika en zijn inwoners, de zorgen en problemen. We verbeterde de wereld in een paar uur tijd, brachten Alison naar huis en gingen zelf ook naar huis. We werden opgewacht door ons duikertje, dit kleine hertje heeft hier zijn territorium en ligt heerlijk in een rondje te slapen in het gras.

Morgen gaan we hier weer weg, we proberen een hotel of lodge in Hazyvew te krijgen, even wat meer luxe met een groot bad en geen kriebel krabbel beestjes meer. We waren net van onze bulten af maar vandaag zijn we weer lek geprikt.

Schorpioen

Bobottie

Malva pudding met ijs

Welpje

Giant Kingfisher

Havik

Schuilhut

Uitkijkplaats Alison Hen en Margriet

Waterbok

Baby’s

Vanochtend rustig aangedaan, ontbijt, koffie en daarna naar de wasserij om wasgoed op te halen. We waren nog maar net het pad op gereden vanuit ons bos-huis toen wij wrattenzwijn mamma zagen staan met haar baby, ze knorde toen we haar en haar kind op de foto namen. Om elf uur reden we naar het Kruger. Het plan was om naar Berg en Dal te rijden, (nee niet bij Arnhem) deze gate ligt in het westen. Het is een mooi en heel ander landschap met bergen en rotsen, dicht begroeid met bomen en struiken. Ook hier zagen we een impala met haar kind, ze waren afgezonderd van de kudde omdat het kleintje nog niet goed mee kan hollen zal ze een gevaar voor de kudde zijn dus blijven ze een poosje afgezonderd. Impala’s leven in een groep maar zijn niet sociaal met elkaar. Maar een impala moeder is erg bezorgd om haar kind ze liet het jong doodstil staan achter grashalmen zodat je het bijna niet kan zien, zelf graasde ze grassprieten weg en deed of dat er niets aan de hand was. Olifanten nemen hun jongen altijd tussen in, ook zij zijn super zuinig op hun kleintjes, tantes helpen ook mee de kleintjes te beschermen.

Vogels vliegen af en aan,  pa en ma hebben het altijd erg druk, vliegen heen en weer on de jongen van eten te voorzien. Het is een lieve en mooie wereld dieren die zo bezorgd zijn over hun kinderen.

We zagen ook de ground hornbill, een grote vogel die veelal op de grond leeft maar ook hoog in de boom kan zitten, hij is niet knap maar wel bijzonder.

Vanavond gegeten bij Restaurant Pumula, hier komen we de laatste avonden vaker, een zuid Afrikaanse familie die een lodge en restaurant runnen hier op Marloth Park,

De baas van het restaurant had een schorpioen gevangen. Hij maakte grapjes en hield het doosje een beetje schuin, vrouwen gillen, de baas lachen.  

Hen at een typisch Zuid Afrikaan gerecht, Bobottie, dat is gehakt met rijst en curry, als toetje nam hij een malva pudding, dat is een cakeje gedrenkt in  caramel. Thuis gekomen en nu lekker slapen.

Lachebekkies

Nee niet naar binnen

Lief klein biggetje met mama

Winkelcentrum in Marloth Park

Pa en Ma Brown Eagle

Mama Impala met baby

Voor de meisjes thuis

Grond Hornbill

Sneeuw?

Het was donker toen we naar het restaurant reden, duizenden insecten zweefden in de lucht, een soort witte gevleugelde motjes. Het waren net sneeuwvlokjes in de lucht.

Vanochtend kwamen de zebra’s weer naar ons bos-huis, ze eten bijna uit je hand. Het is wel uniek hoor zebra’s in je achtertuin. Ik durf er toch niet  dicht bij te komen ze zijn zo bokkig als ze schrikken.  Een klein grijs duikertje (is een heel klein hertje) komt ons ook af en toe bezoeken maar deze is ook er schuw.

We zijn om 9.00 uur naar het Kruger Park gereden, het is enorm groot, we hebben zes uur rondgereden en nog geen tiende deel van het park gezien. De dieren hebben de ruimte en vaak zie je dat er in het zuiden weer andere dieren zitten dan in het noorden. De ingang die wij nemen is bij de plaats Komatipoort en de gate heet Krokodillenbrug. Je rijdt over de brug van de krokodillenrivier en dan vervolg je de weg. Om het park binnen te komen moet je bij de gate je laten registreren zodat ze weten wie er binnen is en of je er ook weer uit komt, dat is voor ons makkelijk omdat we een wild-card hebben dan gaat registreren veel sneller. Af en toe wordt er een auto gecontroleerd, er zijn toch stropers die proberen hun slag te slaan, de security is erg alert.

Door het park loopt een geasfalteerde weg  van zuid naar noord en van oost naar west, aan deze weg liggen tal van zijwegen. Dit zijn gravelwegen die je goed kunt rijden. Op de gravelwegen mag je 20/30 km rijden, altijd oppassen voor overstekende dieren, meestal rijd je 20 km zodat je direct stil kan staan. Soms zie je kilometers lang geen dieren, ze zitten dan diep in het woud, soms komen er hele kuddes tevoorschijn, steken over en dan moet je wachten want hier hebben de dieren voorrang. De poep van de dieren moet je zoveel mogelijk mijden omdat deze gebruikt wordt door andere dieren, ze ruiken of er vrouwtjes in de buurt zijn of ze leggen er eitjes in en halen er voedsel uit. De grote ronde drollen van de olifant zijn vaak binnen een dag geruimd.

We zijn vandaag een stuk naar boven gereden in het park naar “Onder Sabie” daar hebben we een lunch genomen en zijn toen de over de brug van de Sabierivier gereden, hier vindt je krokodillen en nijlpaarden  veel vogels die een visje komen halen. We hebben ons vandaag gefocust op vogels en daar zijn we in geslaagd. OO, AA, ja, daar, waar, wat mooi, stop, stop. ho, stukje verder, stukje terug, schitterend, zo gaat het als Hen een vogel ziet die zich laat fotograferen.

Vandaag  schommelde de temperatuur tussen de 30 en 33 graden, dit bleef aanhouden tot ver in de avond. De sterrenhemel is ook ten volle zichtbaar, de zuiderster, kleine en grote beer ze zijn er allemaal.

Hen en ik blikken onder de sterrenhemel terug op deze vakantie die toch zo anders is dan de vorige vakanties in Zuid Afrika. We hebben best wel wat ontberingen meegemaakt, we zijn luxe gewent van de lodges die wij voorheen altijd bezochten nu hebben we rest-kampen aangedaan die veel minder van kwaliteit zijn en de huizen waar we logeren waren ook basic. Het was weer een heel avontuur maar we zijn er door gekomen en hebben genoten van de dieren, vogels en natuur. We hebben nog een paar  geweldige dagen voor we naar huis gaan, Toch wel zin om jullie allemaal weer te zien.

poep wordt geruimd door kevers

Verder ga ik niet

Magpie shrike

Lilac breasted roller

Fish eagle

Brug over de Sabie rivier

Een echtpaar

Giraf eerst dan de auto

Martial eagle

Giant kingfisher

Tawny eagle

Visite van de zebra’s en ma pumba

Vanochtend werden we om 7 uur gewekt door hoefgetrappel in het zand, rondom het huis liepen 5 zebra’s  wij hebben een paar appels in stukjes gesneden en deze uitgedeeld aan de zebra’s, ze aten de appels gretig op en gingen daarna het bos in. Even later kwam ma pumba ook een appel halen, deze dieren eten altijd op hun knieën zittend.

We hebben de was opgehaald die lekker fris is gewassen en gestreken. Vlees en vis gekocht voor de braai. Thuis gezellig koffie gedronken in onze achtertuin en zijn daarna naar het Kruger gereden.  We zitten dicht bij de Crocodile bridge gate.

Wat is dat toch een mooi park, we hebben 3 uur rond gereden, en van alles gezien.

Een groep leeuwen ze lagen te slapen onder de bomen, we konden ze niet fotograferen omdat ze in een kuil lagen.  Leeuwen zijn ca. 3 a 4 uur per dag wakker, gaan dan jagen en zoeken weer een slaapplaats. Vaak liggen ze langs de weg onder een boom en blijven daar uren liggen. De mannetjes leeuw verblijft vaak wat verder in het bos op een kleine afstand van de vrouwtjes.

We zagen zoveel dieren en ook grote kuddes die de weg overstaken. Weer werden we verrast door een kudde olifanten, ze staken de weg over en lopen dicht voor en achter je auto.  Ze doen je niets als je maar niet in de buurt van hun kinderen komt maar daar zorgt de oudste olifant wel voor want zij geeft rustig aanwijzingen met haar oren ,slurf en ogen of je daar wel of niet mag staan.

Hen heeft weer een Kingfisher kunnen fotograferen,  de bonte vis vanger, helemaal gelukkig want het vogeltje gaf een mooie show weg door te duiken naar visjes.

Het was een warme dag tussen 30 en 33 graden. We wilden voor donker thuis zijn omdat we een braai gingen maken.!

braai in de bush

Ook zij wil een appel

wachtend op een appel

Haar man, lust ook appels en is erg lelijk

Marloth Park

Goede wegen vanuit Swaziland naar Marloth Park in Z.A. natuurlijk bij de grens weer allerlei formulieren ingevuld, best een beetje onzin allemaal. Briefje invullen, stempel halen, briefje afgeven, weer een briefje invullen dan krijg je een kartonnetje met stempel en deze moet je vervolgens weer afgeven, instappen uitstappen enz. Om half  twaalf kwamen we aan. We zouden Alison bellen, zij is  de bezitster van het huis dat we huren en tevens onze contact persoon.  Natuurlijk mijn mobiel leeg. We zijn naar de security gereden en zij hebben haar opgeroepen. Alison kwam al gauw met de sleutels van het huis. Het huis is eenvoudig maar we houden het wel een paar dagen uit hier. Nog maar net binnen  toen ma Pumba aan kwam lopen even later kwam pa Pumba ook nog kijken. En lelijk dat hij is, mist een paar slagtanden. Beide kregen een appeltje en toen gingen ze weer weg. Wij hebben onze spullen uitgepakt, een grote tas met kleding bij de laundry gebracht, en boodschappen gedaan voor de komende dagen. Bij Restaurant Phumula een afspraak gemaakt om vanavond te gaan eten. Terug naar huis en even mailen dat we goed zijn aangekomen.

Marloth Park is groter dan dat wij dachten, het huis staat echt in het oerwoud, er zijn nog  andere huizen maar die zie je niet staan door de bomen en struiken, er is een winkelcentrum waar je het nodige kan kopen. Op het park kan je overdag wandelen, in de avond is het te donker, je ziet geen hand voor ogen. De buitenste ring van het park waar de huizen staan daar leven ook wilde dieren, geen olifanten en geen leeuwen. De binnenste ring van het park daar woont Fluffie de leeuw met zijn familie, daar mag je alleen met de auto komen om een game drive te maken. De ingang van het Kruger park ligt ca. 18 km hier vandaan.

Buiten koffie gedronken, het werd al wat donker  en in het vogelhuisje hadden we een banaan gelegd. En ja hoor, daar kwamen de bushbabys twee hele kleine aapjes die uit de boom in het vogelhuis het lekkers gingen op eten. Het aanbevolen restaurant was goed,  gezellig Zuid Afrikaans kunnen praten. Het is toch wel weer even fijn om uit de bush dicht bij de border van Mozambique waar echt alleen maar zwarte mensen wonen, nu weer even in een blanke wereld te zijn. Ik kan niet vertellen hoe chaotisch het is in het donker Afrika,  bijvoorbeeld op doorgaande wegen lopen koeien, geiten en kinderen die naar school gaan. Zij moeten vaak lang lopen en soms op blote voetjes maar wel in schooluniform. Mensen die langs de weg hun handeltje proberen te verkopen en daar snachts ook slapen, anderen die boodschappen gaan doen of naar hun werk gaan wachtend op een busje, soms liftend. Je moet eelt op je hart hebben anders zou je ze meenemen in je auto. Doen we dus niet omdat we er niet voor verzekerd zijn en je moet altijd voorzichtig zijn. Afijn er zijn vele mensen die toch een heel ander leven hebben dan wij.  Wat is vrijheid, wat is afhankelijkheid, er zijn vragen waar we over praten met elkaar.

Rietplantage in Swaziland

Overvol vervoer suikerriet

Ons eerste diner in Marloth

Bushbaby in achtertuin