Marloth Park

Goede wegen vanuit Swaziland naar Marloth Park in Z.A. natuurlijk bij de grens weer allerlei formulieren ingevuld, best een beetje onzin allemaal. Briefje invullen, stempel halen, briefje afgeven, weer een briefje invullen dan krijg je een kartonnetje met stempel en deze moet je vervolgens weer afgeven, instappen uitstappen enz. Om half  twaalf kwamen we aan. We zouden Alison bellen, zij is  de bezitster van het huis dat we huren en tevens onze contact persoon.  Natuurlijk mijn mobiel leeg. We zijn naar de security gereden en zij hebben haar opgeroepen. Alison kwam al gauw met de sleutels van het huis. Het huis is eenvoudig maar we houden het wel een paar dagen uit hier. Nog maar net binnen  toen ma Pumba aan kwam lopen even later kwam pa Pumba ook nog kijken. En lelijk dat hij is, mist een paar slagtanden. Beide kregen een appeltje en toen gingen ze weer weg. Wij hebben onze spullen uitgepakt, een grote tas met kleding bij de laundry gebracht, en boodschappen gedaan voor de komende dagen. Bij Restaurant Phumula een afspraak gemaakt om vanavond te gaan eten. Terug naar huis en even mailen dat we goed zijn aangekomen.

Marloth Park is groter dan dat wij dachten, het huis staat echt in het oerwoud, er zijn nog  andere huizen maar die zie je niet staan door de bomen en struiken, er is een winkelcentrum waar je het nodige kan kopen. Op het park kan je overdag wandelen, in de avond is het te donker, je ziet geen hand voor ogen. De buitenste ring van het park waar de huizen staan daar leven ook wilde dieren, geen olifanten en geen leeuwen. De binnenste ring van het park daar woont Fluffie de leeuw met zijn familie, daar mag je alleen met de auto komen om een game drive te maken. De ingang van het Kruger park ligt ca. 18 km hier vandaan.

Buiten koffie gedronken, het werd al wat donker  en in het vogelhuisje hadden we een banaan gelegd. En ja hoor, daar kwamen de bushbabys twee hele kleine aapjes die uit de boom in het vogelhuis het lekkers gingen op eten. Het aanbevolen restaurant was goed,  gezellig Zuid Afrikaans kunnen praten. Het is toch wel weer even fijn om uit de bush dicht bij de border van Mozambique waar echt alleen maar zwarte mensen wonen, nu weer even in een blanke wereld te zijn. Ik kan niet vertellen hoe chaotisch het is in het donker Afrika,  bijvoorbeeld op doorgaande wegen lopen koeien, geiten en kinderen die naar school gaan. Zij moeten vaak lang lopen en soms op blote voetjes maar wel in schooluniform. Mensen die langs de weg hun handeltje proberen te verkopen en daar snachts ook slapen, anderen die boodschappen gaan doen of naar hun werk gaan wachtend op een busje, soms liftend. Je moet eelt op je hart hebben anders zou je ze meenemen in je auto. Doen we dus niet omdat we er niet voor verzekerd zijn en je moet altijd voorzichtig zijn. Afijn er zijn vele mensen die toch een heel ander leven hebben dan wij.  Wat is vrijheid, wat is afhankelijkheid, er zijn vragen waar we over praten met elkaar.

Rietplantage in Swaziland

Overvol vervoer suikerriet

Ons eerste diner in Marloth

Bushbaby in achtertuin